Bir günlük okunan kitaplardan kendisi.

Verilen mesaj çok açık ama farklı bir tarz ile anlatılmış. Bana da kuzenim çok önerdiği için okudum ve okurken ‘Ben mi anlamıyorum, kitap mı değişik’ diye düşünmeden edemedim. Kitabı gözünde canlandırarak okuyanlardasınız siz de bir boşluğa düşebilirsiniz. Evet akıcı, açık ve anlaşılır buraya kadar kabul. Ama canlandırmaya çalışmayın olmuyor :) Hayal gücünüzü zorlayan bir benzetme çünkü.

Düzenli bir işe sahip kahramanımız bir gün Kocaman bir böcek olarak uyandığını farkediyor. İşin güzel tarafı bunu yadırgamıyor olması :) ısrarla ayağa kalkmaya çalıştıkça düşüyor, kendisine zarar veriyor. Eve gelen patronu işe gelmediği için kendisini işten çıkarıyor, işsiz kalan arkadaşımız işsiz kaldığına üzülmeye ve evin maddi durumunu düşünmeye başlıyor. Burda patrona mı kızayım çalışana mı bilmiyorum.

Bir süre sonra artık neden odadan çıkmadığını anlamayan aile odaya bir giriyor çocukları böcek şeklinde! Onu doktora götürmek yerine ondan utanıyor ve onu suçluyorlar. 

Parasızlıktan evlerinin odalarını kiraya vermeye başlayan aile kiracılarının böcek şeklindeki çocuklarını görüp evi terketmeleri üzerine çocuklarına daha çok kızıyorlar. Hikaye normale dönmeye çalışan bu gencin hikayesi. 

Kısa ve manidar. Okurken günlük sıkıntılarımızı daha iyi anlıyoruz. Bence okunması gereken ders verici bir kitap. Zaten o kadar kısa ki 100 sayfa bir şey, bir gününüzü ayırıp farklı bir bakış açısı kazanabilirsiniz. 

Günlük hayata o kadar odaklanıyoruz ve yaşamak için çalışıyoruz ki, en ufak sorunlarda geri düşebiliyoruz. Ve düştüğümüzde kimler yanımızda oluyor? Asıl soru bu sanırım. Düşmek değil düştükten sonrası... Okuyan arkadaşlarım varsa yorumlarını merak ediyorum ?

Sağlıkla...