Yoktum, okumaya izlemeye devam ederken sadece buralarda yoktum. Oturup özenle yazmaya vakit bulamayınca ara açıldı, ama çok seviyorum burayı. Özel alanım bu alan benim, o yüzden ne zaman kaçmak istesem burada buluyorum kendimi.
Zaman zaman siz de yalnız hissediyor musunuz? Bu konuda yalnız değilimdir herhalde? Bazen her şeyden bunalıyorum, kendimi dinlediğimde kendime hak veriyorum. Yine öyle bu aralar; yine haklıyım canım kendim :) Arkadaşlıktan ne bekliyorsunuz ? Buara bu konuda kendimi sorguluyorum, ben mi abartıyorum bu mertebeyi diye, ne dersiniz?
Önceden, çocukken diyebileceğim bir öncelikten bahsediyorum, gözüm kapalı severdim çevremdekileri, ama sonradan evrildi bu kavram bende. İhtiyacım olan bir dönem kafamı kaldırdığımda yoklardı çünkü ‘arkadaşlarım’ sonrasında ise ‘ama bilmiyorduk’ dediler. Mesela bu noktada; insan arkadaşında bir değişiklik olduğunu farketmediğinde farketmediği için haksız olmuyor bilmediği için haklı mı oluyor ? O dönem bunu sorgularken aynen kimse kimsenin hissettiğini anlayamaz deyip devam etmeye karar vermiştim. Fakat yolda farkettim ki, eskisi mertebe gibi değil artık ben de.
Arkadaş; sen bahçeni sulayamadığında bahçeni sulayandır bence. Bahçen sönmesin diye sana destek olandır. Baktım bahçem sulanmıyor dikenli tel örmüşüm bahçeme, farkında olmadan. Yine arkadaş seviyorum, yine çabalıyorum ama en ufak tökezlendiğinde bahçe kapımı kapatıyorum. Yeni yeni farkettiğim bir durum bu kendimde. Kendimle konuşurken anladım ki bahçe kapımı kolay kapatıyormuşum. Doğrusu yanlışı yok bu konunun, göreceli.
Kendi beklediğim şeyleri arkadaşlarıma yaptığım için düşünülmediğinde kolay etkileniyorum. Bu aralarda soruyorum kendime, ben mi çok beklenti içerisindeyim acaba ? Arkadaş nedir arkadaştan neler beklenir ?
Özlemişim burda olmayı. Okuduklarımı da paylaşacağım ama biraz iç dökmek için uğradım bugün :) depresif değilim, değerlendirme yaptım diyelim :)
Sağlıkla…