Öğretmenler gününe diğer özel günlerden daha çok hassas davranıyorum nedendir bilinmez. Bilinir gerçi, çok kıymetli değil mi bugün ?

Sadece öğretmenler için değil öğreten herkes için bugün. Anneler, babalar, abiler, ablalar, öğretmenler, bazen yakın arkadaşlar bazen müdürler, bazen hiç tanımadığımız kişiler. Bilgi veren herkes. Emek veren, öğretmeyi, paylaşmayı seven herkes. Malum artık bilgi paylaşmanın önemini bilen sayısı çok değil. Önceden nasıldı bilemem ama ben farkındalığına vardığımdan beri bildiği şeyleri paylaşanlardan çok bilgiyi kendisine saklayanları görüyorum.

Halbuki elma meselesi değil mi bu olay ? Basit; bende bir elma sende bir elma. Bendeki elmayı sana verirsem bende elma olmaz sen de iki elma olur. Bilgiyi verirsem benim bilgim bende kalır, senin bilgin artar. Bilgi paylaştıkça çoğalır. Ama o kadar çok ki bilgi saklayan, saklayarak kendisine iyilik yaptığını sanan.  Böyle bir günde bunları yazmam karamsar oldu, biliyorum ama kızıyorum, bu günlerde daha çok kızıyorum. Mesleğini severek yapan, emek veren saatlerini veren, sabrını veren bu insanların emeğinin önüne geçilmeye çalışılmasına kızıyorum. Öğretmen derken dediğinin ne kadar önemli olduğunu bilmeyenleri görüp kızıyorum.

Üniversite sınavına girdiğim sene tercih sayısı 30'a çıkmıştı ve 24 tercihim sınıf öğretmenliği idi. Sınıf öğretmenime bayılırdım, hala bayılırım ve iletişimdeyim; şükür. Neyse rehber hocası öğretmenlik gelecek dedi yeşillik olsun diye ve çok sevdiğim bir komşumun ısrarı ile son 6 tercihime kamu yönetimi yazmıştım. Evet 25. sıradaki kamu yönetimi geldi. Kamu yönetimi nedir ? Okuyunca hangi meslek icra edilir ? Bilmiyordum ve çok da üzülmüştüm. Sınıf öğretmenim gibi sabırlı, başarılı, kendini görevine adayan öğretmen olacaktım. Nasip değilmiş. Şuan üzülmüyorum, yaptığım işi severek yapıyorum. Çünkü zamanla gördüm ki öğretmenlik sabrı yokmuş ben de. Ben bunu kabullendim, saygı duyuyorum ve herkesin de öğretenlere, öğretmenlere saygı duymasını istiyorum. Her meslek zor ever, içinde insan olan her iş zor kabul ama hiçbir mesleği öğretmenlikle kıyaslamayalım. Hayata bakışımızı şekillendirmiyor mu onlar ?

Dostum öğretmen, konuşurken anlattıkları bile beni çok etkiliyor. Sizler de biliyorsunuzdur illaki. Aranızda öğretmenler de vardır. Ne mutlu! Eksik olmayın!

Öğrencilere kötü davrananlardan bahsetmiyorum. Emek veren, sabreden, öğreten ve mesleğine saygı duyan öğretmenlerden bahsediyorum; iyi ki varsınız!

En başta sınıf öğretmenimin; sabırlı, kalbi güzel, mesleğini severek yapan, hayata bakışımı şekillendiren, bana güzel bakmayı, iyi niyeti, zamanı yönetmeyi öğreten; en başta okumayı öğreten yıldızlı aferin veren öğretmenimin; öğretmenlik yapan arkadaşlarımın ve tüm öğretmenlerin, öğretenlerin günü kutlu olsun!

İyi ki varsınız.

Sağlıkla...

 Koşun, çok güzel kitap önerisi ile geldim. Sıcak sıcak!

Bugün otobüste bitirdim, dönüşte ne yapacağımı şaşırdım. Neyse ki kulaklıklarım yanımdaydı. Neyse konuyu dağıtmadan şu kitaptan bahsetmek istiyorum.

Nora! Öyle güzel bir konuya karakter olmuş ki, canım. Neyse, hepimizin; hayatı, yaptığımız seçimleri, yürüdüğümüz yolları sorguladığı dönemler olmuştur ve hala hali hazırda oluyordur. Çünkü neden olmasın ? İnsanız ve hep diğer olasılıkları sorgularız. 'Acaba bu mesleği seçmeseydim daha mutlu olur muydum ?' , 'Doğru yerde miyim ?', 'O bölümü okumasaydım da diğer bölümü okusaydım, o üniversite değil de diğer üniversite?' gibi gibi bir sürü seçenek. Seçenek her zaman vardır, var olacaktır. Elbette seçimlerimizle yaşıyoruz. Attığımız her adımla gitmek istediğimiz yere yaklaşıyoruz bazen de bilmeden yolu uzatıyoruz. Kestirme diye girdiğimiz yollar çıkmaz sokağa çıkabiliyor. E tabela assalarmış canım! 

Nora da bizim gibi hayatını sorguluyor. Ama biraz farkı var, ileri gitmiş sorguda. Kendisini sorgu odasına almış bence. Elbette sorguluyoruz, düşünüyoruz ama bunu ilerlettiğimizde kendimize zarar veriyoruz. Çünkü an'dan uzaklaşıp bu seferde şu anı kaybediyoruz. Nora şu an'ı kaybedenlerden. 

Yaşadığı her şeyin sorumlusu olarak kendisini görüyor, ayağınız taşa takılsa kendisini suçluyor. Felsefe mezunu, müzik yatkınlığı da var ve önüne çok seçenek çıkmış bu tatlı kızın. Ama hayatının her şeyi düşünen evresinde ve şimdiye kadar yaptığı seçimlerin yanlış olduğu kararına varıp hayatı kendisine zehir ediyor. Bir amacı olmadığını, kimseye faydasının olmadığını düşünüyor ve evet en sonunda intihar etmeye karar veriyor. Ediyor da! Gece yarısı kütüphanesinde açıyor gözünü. Sonrasını anlatmak istemiyorum, okuyun isterim. Tatlı bir yolculuk. Seçimlerimiz, pişmanlıklarımız, aslında gerçekten pişman mıyız ? gibi bir çok soruya cevap vermemize yardımcı oluyor. İyi geldi bana, tebessümle ve bir mutlulukla kapattım kitabı ve çok sevdiğim kardeşime verdim okusun diye. O da felsefe okudu ve hayatını sorguladığı bir dönemde :) İyi gelir diye düşünüyorum, göreceğiz :) 

Okuyucu yorumları da eklesem ya :) Neyse yorucu bir gündü ama bunu yazmak için geldim, gelmişken güzel yazılar da okudum. Sıradaki kitabımı seçmeye gidiyorum.

Sağlıkla...

Yok yok tekrar gitmedim. Okuduklarım kısa kısa olunca ayrı ayrı yazmayım dedim, üç kitap üç öneri ile geldim.

Evet kısa kısa, hap niteliğinde kitaplar. Hem de psikolojik. İlk olarak; Enerji Terapistinin Rehberi.

Kötü düşünceleri iptal etmeye ne dersiniz ? İptal İptal İptal.

 Yazar: Serkan Karaismailoğlu

Üç adet kitaptan oluşan bir seri şimdilik. Ben iki kitabını okudum üçüncüyü okumamayı tercih ediyorum. 

Neyse sondan başlamış gibi olmayayım yazıma, bu yazıya da şahane diye başlamam lazımdı. Çünkü Şahane bir seri.

Elimde okuyacak kitap kalmayınca arkadaşım bu kitapları getirdi; ''Çok beğeneceksin.'' diyerek merakla okumamı bekledi. Her gün okudukça heyecanla ''Nolcak şimdi ? Bu kim ? E o kıza nolcak orda'' diye sora sora okudum. Akıcı, sade, anlaşılır olmasının yanı sıra merak uyandıran konuya sahip, kendisini okutan bir seri. Kitabın ilk sayfalarında kafam karıştı, okudukça film izler gibi okuma moduna geçtim. Okuyor muyum izliyor muyum hala karar veremedim desem yeridir. Tesla mavi gözlü, zeka küpü kendisine hayran bırakan bir karakter. İlias gözümde hep sessiz sakin, çekingen bir tip olarak canlanıyor. Galen hakkında yorum yapmayacağım, dünya tatlısı :) Ah Meryam! Ah be Meryam! kızcağızın başına öyle şeyler geliyor ki, gerçekten deli eder insanı. Meryam demişken Alef demesem olmaz. Alef sen nasıl bir manyaksın!

Her karakterin kendine özgü özellikleri var. Normalde bu tarz kitaplar çok okumam ama çok sevdim. Ciddi anlamda yolda, durakta, otobüste elimden bırakmadan okudum. Hatta ineceğim durağa her yaklaştığımda hep en heyecanlı sayfada oldum :) Kendini zorla okutuyor resmen. Dili sade, olay sırası olması gerektiği gibi. Yer yer bilimsel bilgiler alıyorsunuz, anlattığı konu hakkında açıklamaları mevcut. Okudukça mutlu hissettim, çok gergin bir dönemde kafamı toplarlamama büyük katkı sağladı.

Üçüncü kitabı neden okumak istemiyorum ? Hakkında okuduğum yorumlar bu kararı almama neden oldu. Okuyunca bana hak vereceksiniz. Hadi okuyun da Tesla konuşalım biraz :) Kendimi çok zor tutuyorum anlatmamak için :)