İçilmiş bile olabilir :) Ben pazar günleri kahvemi öğleden sonra içmeyi seviyorum ama bazılarınız sabah kahvesi seviyor biliyorum, öyle dedi kuşlar.

Bu pazar size çalınan köpeğim Rex ve vicdan yoksunu birkaç insandan bahsetmek istedim. Rex'imin de adı geçmesin mi sayfamda ? Terrier cinsi köpeğimizi ben üniversitede iken abim getirmişti eve. Biz ailece hayvan sever bir aileyiz. Ben küçükken kaç tane kuş besledik hatırlamıyorum. Kimisi kaçtı kimisi öldü, en hatırladığım ve hep hatırlayacağım iki muhabbet kuşu biri 4 biri 6 sene bizimle olan kuşlarımızdı. İkisi de yeşildi ikisine de Boncuk ismini vermiştik. İkinci boncuk babamın doğum günü hediyesiydi ve diğerine ihanet ediyormuşum gibi hissettiğimi için ilk bir ay sevememiştim ama sonra babam sayesinde ona da alıştım ve Boncuk da yaşlanınca ve Ankara'ya geldiğimizde gitti... Aileden biri oluyor onlar; sizinle su içiyor, yemek yiyor, çekirdek çitliyor, uğraşırsanız sizinle konuşuyor.

Üniversiteyi Konya'da okudum, Didim'de yaşıyorduk haliyle arada 10 saat yol vardı ve Rex'in ilk minik fotoğraflarını gördüğümde heyecandan kalbim duracaktı. Ben gidene kadar bile azıcık da olsa büyümüştü. Köpek beslemek öyle kolay değil, onu tuvalet için en az üç kere gezdirmek lazım, eğitmen lazım, ilgi lazım, ne yiyeceğini bilmek lazım. Dört sene bizimleydi Rex, yazları Didim'e gittiğimde ben gezdirip hasret gideriyordum, geceleri babamla gezdirirdik, öyle güzel oyunlar oynardı ki gülmekten karnınız ağrır. Diğer köpekler gibi topu at getir değil at alam kaçam derdindeydi :)

Diğer her canlı gibi çok zekiydi, kaldığı ortam dağınık diye annem kızınca küsüp yuvasına girmişti :) Mezun olacağım sene hastalanmış, bizi korkutmuştu. Gel gelelim mezun olduktan 3 ay sonra Ankara'ya taşınmak durumunda kaldığımızda Rex de tabiki bizimle gelecekti ve geldi de...

Klasik apartman dairesi, e Rex'i eve alamıyoruz diye sabah bahçede akşam apartmanın alt katında kalıyordu çözüm bulana kadar. E Didim'den gelmişiz köpek çalınma ihtimali aklımızın köşesinde bile yok. Üç ya da dördüncü gün yine bahçeye bağladığımızda 13-14 yaşlarında iki çocuk Rex'i alıp koşmaya başlamış. Ben dehşetle peşlerinden gittikleri yöne ağlayarak gittim yok! Abim araba ile ara sokaklara baktı yok! Başka bir çocuk gelip 'Abla ağlama ben sana köpek bulurum.' diyor, etraftakiler köpek için ağlanır mı diyor yaşadığım üzüntüyü şuan da tarif edemem!

Yan binanın kamerası varmış görüntüleri alıp polise götürdüm. Rex koşarken bacağını kaldırıyordu sanırım tuvalete çıktıklarını sanmış :( Polis; 'Peşlerinden gitmeyin o bölgedeki insanlar size de zarar verir biz baktıracağız ama sanmıyorum.' dedi. Etrafta çevresi geniş diye bir kişiye götürdü kuzenim bizi 'Aklım almıyor bu nasıl vicdansızlık' diye ağlarken adam gayet küçümser bir bakışla 'Ablacım insanlarının evlerinin önünden arabaları çalınıyor köpek nedir?' dediğinde şok olmuş bir şekilde bakakaldım!

İşte bizim bazılarımızın düşünme kapasitesi bu kadar! Bir canlı ile karşılaştırılan şey tabiki ederi. Bilmiyorlar ki değeri ne kadar yüksek. Bulamadık köpeğimi... Hala bilmiyorum yaşıyor mu, iyi mi ?

Sattılar mı sigara paketine, kötü mü davrandılar... Aklımda hala sorular var ve şuan bunları yazmak bile benim için çok zor... İçinde hayvan sevgisi olmayan çocuklar yetiştirip de neden bu hırsızlık, taciz, cinayet bitmiyor diye düşünmemeli... Benim köpeğimi çalan o iki küçük hırsız acaba büyüdüğünde nasıl insanlar olacak ? O yaşta başkasına ait olan bir 'canlı'yı çalmada kusur görmeyip büyüdüklerinde dünya saygılısı mı olacaklar ? İnşallah olurlar...

Büyüttüğümü düşünmeden yazımı bırakıp gidiyorum. Böyle bitirmek içinizi karartmak istemem hurma toplarının tadı ef-sa-ne oldu!

Sağlıkla...