Çok direndim ama yine de izledim :)

En son ben izlemiş olabilirim o yüzden spoiler derdi de yok. Ama yine de konudan bahsetmem bilirsiniz. Herkes o kadar izledi ve anlattı üzerine de paylaştı ki izlemek istemedim nedense. Erteledim sürekli ama işte buradayız;  izledim: Wednesday.

Öncelikle en son söyleyeceğim şeyi en başta söyleyerek başlayalım; sevdim.

Oyuncular çok tatlı, birbirine uyumlu, sempatik seçilmişler. Wednesday karakterinin ciddiyeti gözüme batmadı, hatta insanları umursamıyor oluşuna imrendim diyebilirim. Oda arkadaşı bir o kadar insancıl ve tatlı Enid. 

Farklılıklarımıza rağmen buluştuğumuz ortak noktaların olması ne güzel ele alınmış değil mi ? Mesela ana karakterin ciddiyetinin aksine pamuk kalpli oda arkadaşı. Oda arkadaşının onu biraz da olsa normalleşmeye alıştırıyor olması; güzel hissettiriyor. 

Babasının takip için bıraktığı Şey ile anlaşıp onu kendine yol arkadaşı seçmesi ve kimseden yardım almayan biri olduğunu söylerken bunun aksine sırf  'insan' olmadığı için bir el ile arkadaşlık yapıyor olması, kendi içerisindeki çatışmanın göstergesi değil mi ? Eleştirmiyorum, aksine çıkarım yapıyorum yanlış ifade etmiş olmak istemem çünkü Şey'in başına bir şey gelecek diye ben de çok korktum. 

Mantık hatalarına güldüğüm yerler olmadı değil, izlediğim fantastik dizi ve filmlerin aksine bazı yerlerinde gözle görülür hatalar vardı ama ''ben bunu izlemem'' dedirten hatalardan bahsetmiyorum. Gayet izletiyor dizi kendisini. Canavar olduğunu düşündüğün insanı iki zincire vurup karşısında sorular soramazsın mesela; gibi hatalardan bahsediyorum. Ama bir yerde de ne kadar özellikleri olsa da çocuk aklı diyebiliriz. Çünkü herkesin olgunlaşmaya ihtiyacı vardır diye düşünüyorum.

En çok hoşuma giden şey arkadaşlık ilişkileri oldu. Benim beni yargılamadan yanımda olan kaç arkadaşım oldu, bilmiyorum. Ama her zaman beni anlatmadan tanıyacak insanlar istedim çevremde. Dizilerdeki gibi; otuz yaşında olmam dışında bir sorun yok bu yorumumda. Her neyse sonuçta oda arkadaşının renkli karakterine bile alışmış olması beni duygulandırdı. Ki oda arkadaşının da onun tüm donukluğuna rağmen yanında olarak kendi konfor alanından çıkmış oldu, arkadaşlık için. Bence çok tatlı. Diğer bağlar da var tabi, arı kovanı arkadaşı mesela. tatlı :)

Şu gençler kıza ne zaman aşık oldu anlamadım ama, aşk işte denilebilir :) 

Müdür karakterinden bahsetmeden yazımı bitiremem çünkü o oyuncuya hayranım: Gwendoline Christie! En sevdiğim dizilerde var hep kendisi. Canlandırdığı karaktere tam alışamadım ama sonunu güzel yazıklarını söyleyemem. Karakterin derinliğine inmedikleri için; kimdir nerden geldi, neden, nasıl gibi bir çok soruyu cevapsız bırakarak çıkardılar karşımıza o yüzden çok derinlikli yorumlar yapamayacağım ama kendisinin oyunculuğunu çok seviyorum.

Hoş; dizinin girişi genel anlamda çok hızlı oldu zaten. Bazı açıklamalar gösterilmeden akademide bulduk kendimizi. Başlangıcı biraz daha anlatılıyor olabilirdi. Ama olmamış sonuç olarak, bu da minik bir eleştiri olsun.

Devamının gelecek olması güzel, böyle diziler şu stresli dönemde hepimize lazım. İzlemeyi sevenler için güzel bir dizi, konuşulmayı hak ediyor.