Değiştim... Herkes kadar ben de değiştim... İçimde aynı kalsamda kendimi dizginlemeyi öğrendim.
Ben 'arkadaş' larını çok sever, çok sevince herşeyi yapmaya çalışırdım onlar için. Yanlışım olmadı mı ? Oldu.
Herkesi sevdim, enerjimi hepsine ayırmak istedim. Yeter mi? Yetmedi, parça parça oldu yetmedi.
Olsun, elimden geldiğince yanlarında olmaya çalıştım, kendimce. Sonra ne mi oldu ?
Yalnız kaldım.
Yanımda bir omza ihtiyaç duyduğum an'da kimseyi görmedim. Seslerini duyamadım.
Hangi arkadaş'tan bahsedeyim şimdi ?
Yanımda olmayandan mi, yanimdaymis gibi yapandan mı ?
Meraktan konuşanlardan mi ?
Şimdi ben ne arkadaşından bahsedeyim ?
En iyi arkadaş kendimiziz, kendimize. Zaten bizi bizden iyi de kimse tanımaz...