Yeni gelmedim, geri geldim diye giriş yapsam saçma olmaz değil mi :)

90'larda bu ara yaş konusunda kafa karışıklığı var mı ? Orta yaşlı mıyım, genç miyim ? Yaptığım seçimlerde kendimi aşırı gergin hissetmeye başladım. Boomer olmadım inşallah. Olmuş da olabilirim, sorun değil. Aslında seçimlerim ve yaşımla ilgili sorun yok ama yenilikleri kaçırıp kendini yenilemiyor olmak da istemem.

Yazmadığım kitap okumadığım anlamına gelmez, okumaya devam ediyorum tabiki sadece buraya yazmaya vaktim olmadı gibi üzücü bir açıklama yapsam ne kadar kabul görür bilmiyorum. Sonuç olarak okuduklarımdan bir seri ile başlamak istedim. Uzun süredir seri kitap okumamıştım. Aslında açık konuşmak gerekirse okumadığım bir türden seri kitapla geldim. Neden ? Kafamı dağıtmama çok iyi geldi bu seri. 

Uzun süredir herkes gibi, hepimiz gibi ben de stresli bir dönemimdeyken sosyal medyadan takip ettiğim kitap profillerinde öneri olarak paylaşılan bu seri dikkatimi çekti ve neden farklı bir tarz okumayayım diye düşünerek başladım. Şahane kafamı dağıttı. Normalde okumadığım, ilgilenmediğim bir konuydu ama tadımı yerine getirdi. Dizi izler gibi heyecanla okudum. Tatlı, farklı aşk hikayeleri. Özlenilen, kötülük barındırmayan, masum ve bir bütün olarak ele alınan insanı üzmeyen gülümseten tatlı bir seri.

Sevdim mi abartırım, bilirsiniz :) Sevmekten ziyade kafamı dağıtmama, düşünmememi sağlamaya yardımcı olduğu için övülmeye hakeden bir seri. Eee adı ? : ''Dreamland Milyarderleri'' 3 kitaptan oluşan seri.

-Küçük Detaylar

-Beklenmedik Koşullar

-Son Teklif

Lauren Asher öyle güzel fantastik bir dünya yaratmış ki, o dünyaya sizi alıp, Dreamland'a götürüyor. Gözünde canlanan birbirinden yaralı ve yakışıklı üç erkek kardeş, travması olan sevdiği eşini kaybedince kendisini kaybeden bir baba, ölmeden önce bırakacağı mirası hak etmeleri için vasiyet ile görevler bırakan bir dede ve duygularını korumaya alan üç yakışıklı erkeğin duvarlarını yıkacak üç temiz kalpli güzel kız.

Üç ayrı aşk hikayesi, üç ayrı tanışma, üç ayrı kitap.

Gündemden, olanın içinden uzaklaşmak için gayet kaçılası bir dünya oluşturulmuş. Birden dünyanın içine girip, kayboluyorsunuz. Hele bir de kaybolmak istediğiniz döneminizdeyseniz. Bazen omuzlarımızda yük adı altında taşıdığımızı düşündüğümüz şeyleri yere indirmenin bizim tercihimiz olduğunu anlamak için durup nefes almamız gerekiyor, sadece nefes. Gözümüzde büyüttüğümüz ne varsa gözümüzde büyüttüğümüz için var. Konudan çıktım yine değil mi ?