Aslında bakmayın çay dediğime tiryakisi değilim. Ama taze çaya dayanamam o ayrı. Şöyle çaysız duramayanlara hayranım doğrusu. Ama yinede sabah kahvaltı çaysız olmaz. Bide akşamları yeni demlenmiş çaydan iki bardak olursa güzel olur. Kahveyi daha çok sevenlerdenim aslında. Ama çaya da kıyamıyorum :) neyse konu dağılmasın şimdi, alacaksın çayını kafanı dinleyeceksin. Çay muhabbeti sever diyorlar ya çay muhabbeti de sever yalnızlığı da aslında....
Saçma bir soru oldu değil mi? Olsun sorasım geldi, severim cevabını bildiğim soruları sormayı. Bencil miyiz? Ya da şöyle sorulabilir : 'çok mu benciliz? ' Çok mu çok oluyoruz. Bencillikte sınır tanımıyoruz. Elbette hepimiz ucundan kıyısından benciliz. En bencil olmadığını düşünenden bencil olduğunu bile bilmeyenine kadar. Dibine kadar hemde! Biraz normal, fazlası anormal. Tabiki insan önce kendisini düşünecek. Çünkü sen mutlu olmadan etrafındakileri...
Her İşin var bir zorluğu. Kimisinde çocuklar yorar kimisinde evraklar kimisinde ürünler kimisinde tabiki her işte olduğu gibi insanlar yorar! Bizler tüketici kısımda olduğumuz an'larda bir bencilleşiyoruz, bir empati kurmayı unutuyoruz. Mesela kasiyerler, bütün mesai boyunca çeşit çeşit insanla uğraşırlar. Çok az bir kısmı anlayışlı geri kalanı hep bir stres atma çabası. İşinde sinirlenen kasiyere kızar, evinde sorun yaşayan özel hayatında problemi olan...
Bugün gördüğüm bi yazı var. Kaybetmekle ilgili. Hani en ufak şeyde kaybetmiş sayanlar var ya kendini, onlara denmiş gibi... Kaybetmek... Kısa, basit ve derin... Sen çantanı kaybedince üzülürsün diğeri can'ını. Şimdi o kadar da değil demeyin, o kadar. Haber okuyorsun okuduğuna üzülüyorsun işe gidiyorsun gördüğüne inanamıyorsun. Birileri can kaybında birileri mal... Kaybetmek derin kelime! Kaybetmeden büyümez insan, ama maddi kayıp değil büyüten. Kaybın...
Hepimiz teori de biliyoruz aslında bunu, beklentiler üzer! Elde değil ki beklememek... Yani ne kadar uygulamaya çalışsakta birçoğumuz başarısız oluruz bu konuda. Neden bende bilmiyorum çünkü bende başaramayanlardanım... Çok çabalıyorum,kendimi telkin ediyorum ama sonuç olumsuz... Doğamız böyle bence. Beklemek üzerine! Ne kadar boşvermeye çalışsakta üzülürken bulmuyor muyuz kendimizi? Neden böyle oldu veya neden olmadı diye sorgularken... Oysa çok bişey de değil istediğimiz ama...
