Hachiko... O kadar anlamlı ki benim için, bende yeri çok başka bir film. Hem konusundan hem izleme sebebimden!

Konusundan bahsedeyim biraz, hala izlemeyenler varsa eğer. Ki varsa mutlaka izlesin mutlaka! O kadar etkileyici ki... Hayvanların özellikle köpeklerin vefası... Hachiko isimli köpek, bir profesörün köpeğidir, sahibini her gün tren garına götürür ve dönüş saati gider gardan alır. Klasikleşmiş, rutine bağlamış bu beraber gidip gelme olayı. Yine sıradan bir gün yine Hachiko sahibini gara götürüyor ama sahibi o gün okulda fenalaşıp ölüyor, dönmüyor eve. Ama hachiko ısrarla kendi öleceği güne kadar - 10 sene diye söylerler- sahibini o garda beklemeye devam ediyor. Öldükten sonra da heykeli yapılıyor tren garının karşısına. Bu hikaye gerçek bir hikayeymiş. İlk duyduğumdan beri tüylerimi diken diken eder. O kadar anlamlı ki anlamak için bakana. Bağlılık, sadakat, özlem... Ne kadar çok şey var içinde!

Köpekleri zaten çok severim bir de bunu duyunca daha çok güvendim vefalarına...

Ben nasıl izledim peki? Yaklaşık 3-4 sene önce okuyorum, evden uzaktayım. Babam televizyonda denk gelip izlemiş ve çok beğenmiş. Hemen aradı beni, mutlaka izle sen de dedi. Ertesi gün yurtta internette izledim ben de. Ağlayarak aradım babamı, hemen anladı izlediğimi :) Canım babam...

Geçenlerde D&R dolaşırken kitabına denk geldim de hemen yazasım geldi. Nerde denk gelsem hemen aklıma gelir zaten. Vefa... Ne derin kelime değil mi?