Yazmak...
Ne kıymetli şey!
Her gün değil, her duygu yoğunluğu yaşadığım gün alırım elime kalemi... Kendime bile anlatamadıklarım çıkar ortaya. Yazmak harika rahatlama yöntemlerinden biri.
Bazen küçük küçük kağıtlara yazar atarım, sırf hirsimi alıyım, o an icimdekini dokeyim diye. Bazen sayfalarca yazarım defterime, sonra dönüp okuduğumda o günü baştan yaşayabilirim.
Ama birkaç gün sonra değil belki aylar belki yıllar sonra.
En güzel en güvenilir ve en masrafsız terapi: yazmak!
En güzel dertleşme yöntemi.
Kimseye guvenemedigimiz su dönemde hele!
Bizler biseylerden hırsımızı alamadigimizda paylaşma ihtiyacı duyarız.
Karşımızdaki her zaman iyi niyetli olmayabiliyor.en güvenilir dertleşme olarak yazmak kalıyor. Ne kötü dusunur, ne birine anlatır, ne art niyet besler.aksine hırsını alır, yatıştırır...
Yazmak ne güzel dertleşmedir öyle...