Ne kadar net anlattım tek başlıkla değil mi :)

Her gün ben de dahil olmak üzere ne kadar söyleniyoruz her şeye. Kendi yaptığımızdan çok kimin neyi ne kadar yaptığıyla ne çok ilgileniyoruz... Belki de sırf bu yüzden kendi işimizi eksik yapıyoruz ama farkında bile değiliz. Derler ya 'Herkes kendi kapısının önünü süpürürse her yer tertemiz olur.'
Doğru, çok doğru! Hem de mantıklı. Bir de uygulasak ne güzel olur aslında.

İşe bir gidiyorum aman efendim kim ne yapmış, ne yapmamış herkes herkesi konuşuyor. E tamam o yapmamış, sen ne yaptın ? Sen kendi sorumluluğunu yap bırak yapmayanı! Senin işini aksatıyor olabilir, senin iş yükünü artırabiliyor da olabilir ama ben konuşmak, söylenmek yerine daha verimli çözümler bulunmasından yanayım. Ben söylenmiyor muyum sanki ? Söyleniyorum hem de ne söylenme :) Ama bunu farkettiğimde kendime müdahale etmeye başlıyorum. 'Bırak kızım, sen yapabildiğini yap' diyorum kendime. Çünkü her meslek gurubuna ihtiyacımız var. Herkes işi ne olursa olsun elinden geleni yaptığında günler daha kolay ve yaşanılabilir geçiyor.

Terzi elindeki işi bitirmezse, kasiyer işini yavaş ve dikkatsiz yaparsa, müdür personelini kontrol etmezse, danışma doğru yönlendirmezse bu işleri kim yapacak ? Bu işleri bekleyenler kimle muhatap olacak ? Sonra haydi gelsin sinir, stres!

Herkes kendi işini elinden geldiğince en güzel şekilde yaparsa kimse kimseye iş yüklemezse ne güzel geçer gider günlerimiz aslında. Ama gelin görün ki hepimiz de başkalarını eleştirmeyi daha çok seviyoruz. Kim neyi eksik yapmış ? Bırak ya! Bunu konuşarak geçireceğin zamanı kendi hayatını düşünerek geçir, kendi değerli zamanını başkalarına neden ayırasın!

Yazması da konuşması da kolay değil mi :) Önemli olan fark edip tedbir almak, doğru yönlenmek diyor ve herkese mutlu günler diliyorum :)