Her İşin var bir zorluğu. Kimisinde çocuklar yorar kimisinde evraklar kimisinde ürünler kimisinde tabiki her işte olduğu gibi insanlar yorar!  Bizler tüketici kısımda olduğumuz an'larda bir bencilleşiyoruz,  bir empati kurmayı unutuyoruz.

Mesela kasiyerler, bütün mesai boyunca çeşit çeşit insanla uğraşırlar. Çok az bir kısmı anlayışlı geri kalanı hep bir stres atma çabası.  İşinde sinirlenen kasiyere kızar,  evinde sorun yaşayan özel hayatında problemi olan gelir kasaya atar stresini.  Kart çekmez kasiyere kızar,  fiyat farklı görür kasiyere kızar,  bozuk para çıkmaz kasiyere kızar... Kızar da kızar. Yahu evet zaman değerli ama hangi kasiyer sırf canı istedi diye sizi sırada bekletir ki?!  El insaf biraz empati! O kadar ki, bazen hakaret boyutuna getiriyor insanlar durumu. Kendileri işlerini 4-4lük yapabiliyorlar ya orda zaten gergin olan kasiyerlere herkesin ortasında bağırsınlar da biraz rahatlayıp gitsinler evlerine.

Kasiyerlik sabır gerektiren işler listesinde ilk 5'e girer. Net! Nedir,  reyondaki eksik kasiyere patlar,  bir müşterinin iadesi kasiyere patlar,  vardiyası dönmez molaya çıkamaz yine kasiyer gerilir. Kim anlar?  Hala 'yaka ismin ne şikayet edicem,  senin molan beni ilgilendirmez,  ben müşteriyim haklıyım'...

Şu' velinimet' olayı fazla abartılmaya başlamış olacak ki tüketici kısmına geçen insanlar hep bir ego sahibi oluyor.

Her meslek zor... Bunlardan biri de kasiyerlik olsa gerek!