Saçma bir soru oldu değil mi?  Olsun sorasım geldi,  severim cevabını bildiğim soruları sormayı.

Bencil miyiz? Ya da şöyle sorulabilir :
'çok mu benciliz? '
Çok mu çok oluyoruz. Bencillikte sınır tanımıyoruz. Elbette hepimiz ucundan kıyısından benciliz.  En bencil olmadığını düşünenden bencil olduğunu bile bilmeyenine kadar. Dibine kadar hemde!  Biraz normal,  fazlası anormal.
Tabiki insan önce kendisini düşünecek.  Çünkü sen mutlu olmadan etrafındakileri de mutlu edemezsin. Hemfikiriz bu konuda.  Ama bu demek değil ki herşeyi kendine göre ayarla!  Bu demek değil ki etrafını düşünmeden kararlar al ve uygula!
Öncelikle bencillik nedir?  Sadece kendini düşünmek mi?  Sadece ama sadece kendi çıkarlarını düşünüp hiç bir koşula dikkat etmeden hareket etmek mi?  Eğer ki senin adımın bir başkasına takılıp acı veriyorsa ordadır bencillik.. Senin elin başkasının kolunu acıtıyorsa ordadır bencillik.  Sırf - ben nasıl mutluyum derse insan bencil olur... Değilse de olur.
Ve işin en kötüsü aslında hiç birimiz bencil olduğunu kabullenmeyen bencilleriz malesef. Ben de sen de o da...
Bencil miyiz? Yanlış soru aslında, değiştiriyorum:
-ne kadar benciliz?