Hepimiz teori de biliyoruz aslında bunu,  beklentiler üzer!
Elde değil ki beklememek... Yani ne kadar uygulamaya çalışsakta birçoğumuz başarısız oluruz bu konuda. Neden bende bilmiyorum çünkü bende başaramayanlardanım...
Çok çabalıyorum,kendimi telkin ediyorum ama sonuç olumsuz... Doğamız böyle bence. Beklemek üzerine!
Ne kadar boşvermeye çalışsakta üzülürken  bulmuyor muyuz kendimizi?
Neden böyle oldu veya neden olmadı diye sorgularken... Oysa çok bişey de değil istediğimiz ama karşılanmaz ve karşılanmadıkça etkisi daha büyük olur. Çünkü ufak bişey bile çok mu görülüyordu'ya gelir konu.
Çok mu zor?  Çok mu şey istiyorum? Yapılmayacak bişey mi?  Sorular sorular... Cevapsız sorular.
İnsanı en çok da peşindeki bu sorular yoruyor, yaralıyor...
Çok diyorum kendime,  sen kendini sev kendin yap ve kimsenin yapmadığı bir şeye üzülme!  Oluyor mu tabiki hayır... Ama ne kadar olmazsa o kadar üzer...
Beklentiler her zaman üzer. Ne mutlu beklentisi olmadan yaşamayı bilenlere...