Kıymet...Ne güzel kelime!
Kıymet bilmek gerek şu hayatta. Her anın kıymetini bilmek hatta her saniyenin. Çünkü bir saniye öncesine dönmek istesek yok, dönemeyiz.
E madem öyle nedir hala bu öfkeli, nefretli yaşayışlarımız ?

Hep bir nefret içimizde...
Hep bir kötü düşünce...
Paylaşılamayan ne çok şey var değil mi ?!

Oysa hayat kısa. Bir dolu planının bir dolusunu yapamayacağın kadar kısa. İçinde kalır, kursağında kalır, kalbinde kalır... Kocaman bir keşke kalır yanına!
"Bari şunu yapsaydım" der kalırsın kenarda...

Bir saniye sonrasına attığın her plan bir belki olarak önünde. Bir ihtimal! Sen bilmezsin Allah bilir... Ne gerek var erteleyerek, kırarak dökerek yaşamaya ?! Bir söz var ya hani ;
"Her günü son gününmüş gibi yaşa!"
Öyle ibadet et, öyle sev, öyle yaşa, öyle gül...
Ama nefret etme, kin tutma, pişman olma. Yarın için bir keşke bırakma kendine, keşke'ler ağır!
sevdiklerinle zaman geçirmekten daha güzel ne var şu hayatta ?!

Kıymet...Ne güzel kelime...