İçiniz yaşlanmasın,gerisi hallolur. Kalp güzel olsun, söz ona uyar... Temizlik içten olur,kendinden olur... Güzellik sonradan kazanılmaz, kalpten gelir...
Ya yorgunluk ? Şu üstümüzden atamadığımız yorgunluk ?!
Dinlenmekle geçmeyen, her gün artan...
Çok yoruluyoruz, her gün daha çok yoruluyoruz. Bizi biz yoruyoruz. Dusuncelerimizle, izin verdiklerimizle, secimlerimizle...
Yoruluyoruz, dinlenmekle geçmiyor.
Zor değil mi ? Bazen gerçekten çok zor...
Büyümek... Ne yorucu ?!
Her gün bir şey öğrenmek, her gün büyümek... Çocukken hep büyümek isterdik,büyüdük...buyuyoruz... Keyiflenerek değil maalesef huzunlenerek... Her gün artan hüzün! Bilseydim etrafımda "büyüme be" diyenlere inanırdım. Ağaçtan çağla toplar,bekciden kaçardım. Hoş, hala yaparım!
Ama bilseydim büyümenin gıcık olduğunu, o kadar da heveslenmezdim. Sonuçta ekşimen yerken daha mutluydum!
Sabahtan akşama kadar dışarda oyun oynamak varken, büyümek de nerden çıkmış ?!