Şuan düşünce ne güzel şarkı sözüymüş diye bir kere daha tebrik ettim :)

Bazen neşeden için içine sığmaz bazen de böyle ne tarafa ağlıyoruz diye gezersin ortada. Önceleri canım sıkkın olduğunda giderdim sahile öyle otururdum, mal gibi :) Ama ne güzel terapi. Şimdi denizi geçtim parka gitsen etraf çoluk çocuk... Bırak kafa dinlemeyi müzik açsan kendi duyar. Şimdilerde de bööyle oturup hiçbir şey yapmayasım var diye geçiriyorum içimden ama illaki bir şey yapman lazım. Aman ha! İnsanı kendisiyle bırakmak çok mu zor ya, hiç anlamıyorum.

Bazı akşamlar, kendimle konuşmaya vaktimin olduğu akşamlar kendime sır veriyorum. Kendi kırılganlığımı kendime itiraf ediyorum. Sonra kendime üzülüp kalkıyorum ayağa! Sessiz kaldığım zordu önceden, dün yazdım ya cidden büyümek böyle bir şey mi ? İçine öküz oturan günler sessizleşmek de büyümeye dahil mi ? Ah o öküz oturmaları...

Neşeliyken de susturabilene aşk olsun!

Şarkıdaki gibi işte 'Bazen neşeee, bazen kedeeer . Hayat böyle sürüp gider!'

Sürekli mutlu olmak da yaramıyor, mutsuz olmak da. Depresyonun dibi de ağır, mutluluğun tavanı da! İnsanız işte illaki canımız sıkılacak, sonra devam edeceğiz yola. Yolumuz taşlar, çiçekler... Çiçeği seçen de sensin taşı alan da! Arada bir taş arada bir çiçek alırsan da ne ala...